Op de laatste dag van september werd het nieuwe theaterseizoen van De Klif afgetrapt met een voorstelling van de Enge Buren. De voortekenen waren goed: de zaal was strak uitverkocht en het gerestylede café was klaar om de bezoekers ook na de voorstelling een mooie tijd te bezorgen. Er stond zelfs een zelfgebouwde ideeënbus klaar om te leren van de ervaringen van de bezoekers.
Het was voor de geheel vernieuwde organisatie – het theater wordt vanaf dit seizoen niet meer door de gemeente Nijmegen gerund, maar door vrijwilligers – nog even wennen met artiesten ontvangen, de zaal openen, de mensen goed op hun stoel krijgen, maar dat ging al met al heel aardig. En toen de deuren dicht waren, de lichten gedoofd en het publiek welkom was geheten, kon de voorstelling beginnen.
De Enge Buren lieten geen enkele twijfel bestaan over hun intenties: het dak moest en zou er af. En het gemak waarmee dat lukte was verbluffend. Een mengeling van muzikaliteit, cabaret, platvloersheid en taalvirtuositeit werd met een duizelingwekkend tempo over het publiek uitgestort. De Enge Buren maakten schijnbaar achteloos gebruik van wat Theater De Klif zo mooi maakt: de korte afstand tot het publiek. Continue werd contact gezocht, door de zaal gelopen, meerdere bezoekers zonder voorkeur voor geslacht de liefde verklaard en uiteraard mocht er mee worden gezongen.
Na de staande ovatie, toegift en weer staande ovatie, werd de vernieuwde bar opgezocht en tot sluit gedronken en nagepraat, waar de artiesten van de avond zich niet onbetuigd lieten. Sterker nog, toen de bar sloot moesten ze met geweld het pand uit worden gezet. 🙂
De kop is er af. En we gaan door! 15 oktober komt Okkie de Clown de tent op stelten zetten voor de kleine medemens en 10 november komt Joris Linssen met zijn band Caramba minimaal zo’n mooie avond neerzetten als De Enge Buren gedaan hebben. Voor beide voorstellingen zijn nog kaartjes, dus ga naar www.theaterdeklif.nl en kom kijken!
Roy
Foto: Tim Alstadt
