Vrijdag 20 mei speelde Stefano Keizers zijn voorstelling in een bomvol theater. Tevens de laatste van het seizoen in Theater de Klif. De voorstelling begon zeer sterk, al moet je er wel tegen kunnen als er ruim vijftien minuten lang een emotioneel betoog wordt gehouden. Mét de enige boodschap. Daarna werd de voorstelling onvoorspelbaar en verwarrend. Eigenlijk zoals we hadden verwacht van Stefano. Onsamenhangend en vooral vaak ongemakkelijk. Na de aankondiging in de media dat hij af wil van zijn alter ego, werd in de voorstelling ook snel duidelijk dat hij als Govert Meit (zijn echte naam) gehoord en gezien wil worden. Er zat eigenlijk geen rode draad in de show. Nadat hij wat dames op de eerste rij had gevraagd wat ze wilden drinken, verliet hij plotseling de zaal en kwam weer terug met een paar flesjes bier. Daarna ging hij aan de zijkant van de tribune staan en hield een verhaal over Mekka, wat eigenlijk Bekka zou moeten heten. Omdat hij zonder microfoon zijn verhaal vertelde, werd het muisstil in de zaal zodat iedereen er zoveel mogelijk van mee kon krijgen. Er volgden nog een paar onsamenhangende verhalen. Het deel waarin hij tot 725 ging tellen, werd door de zaal uiteindelijk opgepakt om hem het record te laten bereiken. Hij eindigde de voorstelling als schoonmaker. Na het applaus ging hij op z’n gemak alles opruimen, waardoor de zaal het idee kreeg dat het voorbij was. Toen de zaal voor de helft al in de foyer zat om wat lekkers te drinken, kwam hij naar buiten gerend om de mensen terug te vragen. Een klein deel gaf daar gehoor aan. Er moest nog gedanst worden op aanstekelijke muziek, om zijn transformatie te vieren. Deze voorstelling zal nog een reprise krijgen, maar dan is het klaar. Stefano zal als Govert weer nieuwe paden gaan bewandelen. De meningen waren beslist verdeeld over deze voorstelling, maar één ding was zeker: het was een bijzondere afsluiting van een, toch zéér geweldig theaterseizoen!
